خداحافظ...

می گــــم : خداحــافظ

که تُــو،

چشم تـَــر کـنی که بـگــی: کـجـا؟

مَگـه دَست خُودتـه این اومَــدنو رَفتـَــنا ؟

بعدش سفت بغلم کُـنی بـگــــی:

که هیچ رفتَــنی تـُـو کار نیست اینـو توو مُخت فرو کُـن !

هَمیـن جـا ، بـه دلت اشاره کُنی ، جاتـه تا هَمیشـه!

آخــــر سَرش هم مُحکـم بگی: شـیر فـَهم شــد؟

که مَــن ، دل ضَعفـه بگیرم از این همـه عاشقانـه های مَردونـه و مُحـکَمت ..! 

و من همه‌ی جهان را در پیراهن ِ گرم ِ تو خلاصـ ـه مـ ـی‌کنمــ .